مطلب بذاریم نمیبینید،مطلب نذاریم نمیبینید،مطلب خنده دار باشه میگید طرف جلفه،جدی باشه میگید طرف خشکه،حالا درسته ما واسه دله خودمون مینویسیم ولی خوب خداییش همش 300 نفر؟بابا به وبلاگ ها اهمیت بدید.حالا از این بحثا بگذریم،با کمک یکی از دوستان بوستان و گلستانم جناب اقای دکتر محمد رضا الوندی (کامیون میخواد) تصمیم گرفتم به شما در عرض 15 دقیقه صحبت کردن به گویش زیبای تویسرکانی رو یاد بدم.البته که این کار نیاز به ای کیویی بالاتر از 130 نیاز دارد اما بالاخره ارزش تلاش کردن را دارد.در هر صورت اگه نتونستید ناراحت نشید.
برای صحبت کردن به این گویش شما نیاز دارید که چند قانون رو رعایت کنید.
قانون 1:دقت کردید فرانسوی اصن همون فارسیه فقط به جای حرف ر همش میگن ق،تویسرکانیم همینه:شما هرچی اَ دیدید جاش اِ بذارید.با انجام این کار شما 50 درصد کار رو انجام دادید که البته این وسط استثناهایی وجود داره،مثلا در اکثر افعال این قاعده اجرا نمیشه.
قانون2:حرف نون در گویش ویسرکانی حرفی بیخود محسوب میشه که ما بنابر قوانین موجود اون رو از کلمات حذف میکنیم.مثلا کلمات نون و میدون در تویسرکانی تبدیل میشن به نو و میدو که البته به دلیل ضعیفتر بود باقی گویش ها نسبت به این گویش ما قادر به اعمال تمامی فونتیک کلمات نیستیم.
قانون 3:در تویسرکان سیتی دو میدو(میدان،مراجعه به قانون 2)وجود دارد:میدو امام و میدو جانبازان.هنگامی که مخاطب شما در صحبت خودش به میدو اشاره میکند قصد وی میدو امامه و وقتی به میدونه اشاره میکند منظور وی میدون جانبازان است.
نکته:حتما برایتان سوال شده که چرا با وجود قانون 2 ما عبارت میدونه را داریم.در اینجا باید به این نکته توجه کنیم که به هنگام اضافه شدن یک مضافالیه به کلمات،حرف نون به جای خودش باز میگردد.
البته گویش تویسرکانی پر است از این زیبایی ها و استثناها که در این جا مجال گفتنش را نداریم.اما در صورت درخواست شما عزیزان میتوانیم حتما این مباحث را بیشترباز کنیم.